تفسير «اولى الامر» در آيه اطاعت و پاسخ گويى به اشكالات مخالفان در الميزان

سال بيست و چهارم ـ شماره 216 (ويژه كلام)

عيسى عيسى زاده / استاديار پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامى         aesazadeh4747@gmail.com

دريافت: 29/2/93               پذيرش: 25/11/93

چكيده

يكى از دلايل نقلى شيعه بر اثبات امامت ائمّه اطهار عليهم السلام، آيه كريمه 59 سوره «نساء» مى باشد. اين آيه از آيات چالشى و مورداختلاف ميان دانشمندان و مفسران فريقين است. عامل اصلى اين اختلاف، قرار گرفتن واژه «اولى الامر» در كنار دستور به اطاعت از خدا و رسول خداست. مفسران اهل سنت آراء گوناگونى را در تعيين مصداق «اولى الامر» انتخاب نموده اند، ولى دانشمندان شيعه تنها مصداق آن را امامان معصوم عليهم السلام مى دانند. يكى از مفسران بزرگ شيعه كه توانسته است به خوبى از عقيده شيعه دفاع كند و به اشكلات مخالفان پاسخ مستدلى ارائه كند، علّامه طباطبائى صاحب تفسير الميزان است. مقاله حاضر به روش توصيفى ـ تحليلى، اين مسئله اختلافى را با تأكيد بر آراء علّامه مورد بحث قرار داده است.

كليدواژه ها: اطاعت، امامت، اولى الامر، الميزان، علّامه طباطبائى.