عنايت الهى و نسبت شرور با آن از ديدگاه ابن سينا

محمد سربخشى / استاديار مؤسسه آموزشى و پژوهشى امام خمينى قدس سره    sarbakhshi50@yahoo.com

دريافت: 2/6/94               پذيرش: 26/10/94

چكيده

فلسفه آفرينش عالم و شرورى كه در آن وجود دارد، همواره يكى از سؤالات فلاسفه و متكلمان بوده است. ابن سينا با تكيه بر عناصر كليدى مفهوم عنايت، يعنى علم، علّيت، اراده و رضايت، كوشيده است تصوير روشنى از علت آفرينش و وجود نظام خير موجود در عالم ارائه نمايد. به نظر مى رسد، اين بيان قادر نيست تمام ابعاد و وجوه مبهم مسئله را روشن نموده و پاسخى قانع كننده به تمام مسائل موجود ارائه دهد. مقاله حاضر مى كوشد با تكيه بر كلمات ابن سينا و تكمله هايى كه از حكمت متعاليه به عاريت گرفته است، مسئله فوق را به نحو روشن ترى تقرير كرده و سؤالات پيرامون آن را پاسخ دهد.

كليدواژه ها: عنايت، حب، اراده، فاعليت الهى، مراتب وجودى، شر، تزاحم.