شيعة واقعي و مهار خشم

سال بيست و هفتم ـ شماره نهم، پياپي 252 (ويژة علوم سياسي)

از ديگر نشانه‌هاي شيعيان واقعي از منظر اميرمؤمنان علي† فرو خوردن خشم و كظم غيظ مي‌باشد. تعبير جرعه به معناي نوشيدن خشم و غضب تعبيري استعاري است و به معناي جلوگيري و كنترل خشم است. فرد خشمگين اگر بر خودش مسلط نباشد و از آن جلوگيري نكند، با توهين يا حمله به كسي كه او را خشمگين كرده، خشم خود را اظهار مي‌دارد، اما اگر بر خود مسلط باشد، همچون نوشيدن آبي گوارا، با صبر و تحمل حرارت خشم خود را از دل مي‌زدايد. خشم آثار رواني، دنيايي و اخروي بسيار و كنترل آن اهميت بسزايي دارد؛ زيرا خشم موجب گسترش اختلاف و زمينة سقوط انسان و ارتكاب گناه بزرگ را براي او فراهم مي‌كند.                
خشم، نوعي غريزه دفاعي و حالتي نفساني است كه در پي تجاوز به مال و هتك حرمت فرد بروز مي‌‌دهد. اين غريزه زماني ظهور مي‌كند كه فرد رفتاري را اهانت به خود بداند. دليل ديگر، حساسيت فرد در برابر رفتار اهانت‌آميز ديگران است. البته، خشم دو گونه است: مطلوب و نامطلوب. خشم نامطلوب به خاطر هواي نفس و خودخواهي فرد است و خشم مطلوب، تعصب در برابر احكام دين و در مقام دفع تجاوز به دين و حمايت از ارزش‌هاي ديني است.