معرفت

امامت از جنجالی ترین مسائلی است که تاریخ اسلام به خود دیده است. اغلب متکلمان عامه آن را موضوعی فقهی و مربوط به مکلفان خوانده اند؛ درحالی که این موضوع در نظر متکلمان امامیه، بحثی کلامی و مربوط به حق تعالی است. این مقاله در پی یافتن منشأ این تفاوت است. برای رسیدن به این هدف با روش توصیفی ـ تحلیلی، تعاریف امامت از منظر متکلمان فرقه های مختلف و همچنین وظایف و شرایطی که هریک برای امام قائلند بررسی شده است. نگارنده معتقد است آنچه سبب تفاوت جایگاه امامت در فرقه های مختلف مسلمان شده وظایف و نقشی است که ایشان برای امام معتقدند. امام در مکتب امامیه شخصی شبیه نبی بوده و در نگاه متکلمان عامه صرفاً یک مدیر برای جامعه دینی است.