مطالعۀ تطبيقي مهدويت و منجيگرايي در آيين‌هاي باستاني ايران و دين اسلام
قيمت مقاله الكترونيكي:
3000تومان
| ضمیمه | اندازه |
|---|---|
| 5.pdf | 402.92 کیلو بایت |
سال سي‌ام، شماره دوازدهم، پياپي 291، اسفند 1400، ص 45ـ56
نوع مقاله: ترويجي
حبيب شرفي صفا/ دکتري تاريخ ايران دورۀ اسلامي دانشگاه خوارزمي تهران sharafihabib@yahoo.com
* فاطمه رحيمي/ دانشجوی کارشناسی علوم قرآن و حديث دانشگاه علامه طباطبائي f.rahimi1@yahoo.com
دريافت: 17/08/1400 پذيرش: 26/11/1400
چکيده
باور به ظهور و قيام منجي، در آيين‌هاي باستاني ايران و دين اسلام به‌صورت‌هاي گوناگون ثبت شده است. در اين زمينه بررسي برخي مؤلفه‌ها نظير فراگيري صلح و آرامش در عالم پس از ظهور منجي از موضوعات مورد اتفاق تمامي اديان و در مقابل وقوع نبردهاي ميان خير و شر و برخي موضوعات ديگر از موارد مورد اختلاف اين اديان است. حال با تکيه بر اين موضوع در وهلۀ نخست بررسي شباهت‌ها و تفاوت‌هاي منجي‌باوري در آيين‌هاي باستاني و دين اسلام و در مرحلۀ بعد بررسي و اثبات وجود منجيگرايي از ابتداي ظهور دين‌باوري بشر و نشان دادن عناصر متعالي باور به مهدويت در دين اسلام، از اهداف پژوهش حاضر هستند. برهمين‌اساس، مقاله در تلاش بوده تا با تکيه بر روش تحليلي ـ تطبيقي و با بهره‌گيري از منابع کتابخانه‌اي به بررسي و مقابلۀ منجيگرايي در آيين‌هاي اسلامي و اديان باستاني بپردازد. مطالعۀ منابع به‌دست‌آمده نشان مي‌دهد که اصل باور به يک نجات‌دهنده، در هر دوره‌اي شکل خاصي به خود گرفته و همواره افراد در مقابل ناعدالتي‌ها و وقايع ناگوار زمانه منجي و نجات‌دهنده‌اي را جست‌وجو کرده‌اند.
كليدواژه‌ها: منجيگرايي، مهدويت، مانويت، ميترائيسم، مزدکي.
سال انتشار:
1400
شماره مجله:
291
شماره صفحه:
45
