مرجعيت علمي قرآن کريم و نقش آن در راهبري فلسفة اسلامی

سال سي‌ و يكم، شماره ششم، پياپي 297، شهريور 1401، ص 9ـ18

نوع مقاله: ترويجي

عليرضا اسعدي/ استاديار گروه کلام اسلامي پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامي asaadi@isca.ac.ir      
دريافت: 25/01/1401                    پذيرش: 02/05/1401

چکيده
مرجعيت علمي قرآن کريم به معناي اثرگذاري آن در يک حوزة دانشي قلمرو وسيعي دارد. اين اثرگذاري مي‌تواند به‌ گونه‌هاي مختلفي نظير منبع بودن، الهام‌بخشي، کمال‌بخشي، داوري و تغيير رويکرد و نگرش تصوير شود. ازاين‌رو، شامل مباحث درون‌علمي و برون‌علمي هر دانش مي‌شود. اين مقاله به بررسي نقش اثرگذار قرآن کريم در مديريت و راهبري فلسفة اسلامی مي‌پردازد و اين مهم را به روش توصيفي ـ تحليلي از طريق تبيين تأثیر تعاليم وحياني و قرآني در شکل‌دهي به شخصيت فيلسوف مسلمان، تغيير اهداف فلسفه و نيز اولويت‌بندي و چينش مسائل فلسفي اثبات مي‌کند و نشان مي‌دهد که جهت‌گيري و رويکرد کلي فلسفة اسلامی تا حد زيادي در همه اين مسائل از تعاليم قرآني متأثر است. نتيجه چنين تأثیري آن است که فلاسفة اسلامي غايت فلسفه را معرفت‌الله و تشبه به خداوند با خصوصيات موردنظر دين اسلام دانسته‌اند و فلسفة اسلامي برخلاف فلسفة يونان، کاملاً توحيدمحورانه به طرح و بررسي مباحث فلسفي مي‌پردازد.

کليدواژه‌ها: مرجعيت علمي قرآن، قرآن کريم، فلسفة اسلامی، فلاسفة مسلمان، مديريت و راهبري.