Abstract:
یکى از مباحث مهم درباره پدیده وحى، امکان آن است؛ چراکه امکان ارتباط بشر با خالق هستى، وى را در نیل به حیات معقول و زندگى جاودانه یارى مىکند. در طول تاریخ نزول وحى، همواره برخى از متفکران از پذیرش آن سرباز زدهاند. این انکار و نپذیرفتن به علل و شیوههاى مختلف ابراز مىشده است. برخى از اندیشوران با ادعاى ممکن نبودن آن، به این نتیجه رسیدهاند که انسان محدود چگونه مىتواند با خالق هستى، که وجودى غیرمحدود و مجرد از ماده است، ارتباط برقرار کند. اساسا این ارتباط غیرممکن است؛ زیرا اگر این امر محال نیست چرا در طول حیات بشر، پیامبران الهى که تلقّىکنندگان برجسته وحىاند. همواره مورد انکار و ناباورى واقع شدهاند.
در این جستار با روش تحلیلى عقلى و نقلى و با رویکرد جمع بین مطالعه دروندینى و بروندینى، با هدف بررسى شبهات پیرامون امکان و ماهیت وحى پرداخته و ثابت شده است که پذیرش وحى به صورت امرى خارقالعاده و ملازم با محال ذاتى نیست.