در قرآن کریم صفاتى براى خداوند متعال اثبات شده است و این آیات منشأ طرح این بحث شده که نحوه اتّصاف ذات الهى به صفات چگونه است؟ با چه ادلّهاى صفات، به خداوند متعال نسبت داده مىشوند؟ آیا این اوصاف داراى واقعیتاند یا اینکه واقعیتى ندارند و نامهایى بیش نیستند، هرچند ذات الهى آثار آنها را دارد؟ هدف این مقاله ارائه یک بحث منسجم و منظم از اوصاف الهى، که به صورت منطقى وارد حیطه اوصاف الهى گردد و آنها را از حیث هستىشناختى مورد بررسى قرار دهد. در این تحقیق، چگونگى اتّصاف خداوند به اوصاف کمالى و محدودیت یا عدم محدودیت اوصاف در مورد پروردگار عالَم، با توجه به قاعده «واجبالوجود بالذات از همه جهت واجبالوجود است»، و فروعى که از این قاعده متفرع مىشود، مورد بررسى واقع مىشود و اشکالاتى که در نحوه اتّصاف ذات اقدس الهى به اوصافش به وجود آمده، مطرح و مورد بررسى قرار مىگیرد.