Abstract:
فرق مختلف اسلامى براى اثبات حقانیت باورهاى خود، به قرآن کریم به عنوان اصلىترین منبع معرفتى دین استناد کردهاند. در این زمینه، مىتوان به نویسندگانى از اهلسنت اشاره کرد که براى اثبات برترى ابوبکر و خلافت وى، آیه 40 سوره «توبه» (آیه غار) را مورد استناد خویش قرار دادهاند. بیشترین تکیه آنان در راه دستیابى به این هدف، استناد به فراز «ثانىاثنین» (به این بیان که ابوبکر در این سفر نسبت به رسول خدا صلىاللهعلیهوآله نفر دوم شمرده شده است) و نیز عبارت «اذ یقول لصاحبه لاتحزن ان اللّه معنا» است.
این مقاله با ارائه تفسیر صحیح از آیه شریفه و نقد ادلّه آنها، ثابت مىکند آیه شریفه هیچ فضیلتى را براى ابوبکر بیان نکرده است.