Ma`rifat

براساس اصل نود و نهم قانون اساسى، نظارت بر انتخابات بر عهده شوراى نگهبان است. درباره قلمرو این نظارت، دیدگاه‏هاى متفاوتى مطرح شده است. برخى نظارت شوراى نگهبان را محدود به نظارت بر رأى‏گیرى بدون دخالت در بررسى صلاحیت‏ها مى‏دانند. بعضى بررسى صلاحیت‏ها را از وظایف وزارت کشور مى‏پندارند و برخى نیز با تفکیک نظارت از تشخیص صلاحیت، تشخیص صلاحیت را خارج از وظایف شوراى نگهبان، و بعضى دیگر آن را حق مردم مى‏دانند. این تحقیق با روش کتابخانه‏اى و تحلیل حقوقى، این دیدگاه‏ها را بررسى مى‏کند. از مهم‏ترین یافته‏هاى این تحقیق مى‏توان به این مطلب اشاره کرد که نظارت بر انتخابات از بررسى صلاحیت‏ها جدا نیست و نهاد ناظر حق نظارت کامل و استصوابى بر تمام مراحل انتخابات از جمله بررسى صلاحیت‏ها را دارد. وزارت کشور ناظر انتخابات نیست، بلکه مجرى آن است. مردم نیز در بررسى صلاحیت‏ها وظیفه‏اى ندارند، بلکه از میان افراد صالح فرد اصلح را انتخاب مى‏کنند.