Ma`rifat

علّامه طباطبائى از اولین فیلسوفان مسلمان است که ضرورت بحث از معرفت‏شناسى (به عنوان شاخه‏اى مستقل از مسائل فلسفى) را احساس نمود. از این‏رو، شناخت آراء معرفتى بدیع و اثرگذار ایشان حایز اهمیت است. در این پژوهش با مراجعه به آثار علّامه طباطبائى به این نتیجه رسیدیم که ایشان صورت‏هاى علمى را متعلّق به موجودات مجرّدى مى‏داند که خود (موجودات مجرّد)، مبدأ فاعلى موجودات مادى بوده و تمام کمالات آنها را دارا مى‏باشند. از دیدگاه ایشان، شناخت مساوق علم حضورى است. علّامه طباطبائى با تکیه بر شهود قلبى و عقل، علاوه بر حس و مسبوق بودن هر علم حصولى به علم حضورى، توانست اثبات کند که هیچ‏یک از معقولات ثانویه موهوم نیستند تا بتوان دانش مابعدالطبیعه را بنا نهاد، و از مطابقت اندیشه بشرى با واقع و امکان دست‏یابى به حقیقت و ابطال شکاکیت، که زیربناى مباحث عدم نسبیت معرفت دینى است، سخن راند.