Ma`rifat

یکى از مسائلى که از دیرباز در حوزه دین پژوهى مطرح بوده، مسئله رابطه علم و دین و تعارض یا تعامل این دو است. سنجش مناسبات علم و دین از جمله مباحث کلام جدید نیز به شمار مى رود. این مقاله در پى آن است که با رویکرد توصیفى ـ تحلیلى، به بررسى مناسبات علم و دین از منظر امام خمینى قدس سره، به عنوان یکى از بزرگ ترین متفکران معاصر دینى، بپردازد. بر اساس این تحقیق، امام خمینى قدس سره، کسانى را که قایل به تعارض میان علم و دین هستند به شدت مورد انتقاد قرار مى داده است. امام قدس سره تعارضاتى را که در برخى مواقع بین علم و دین به وجود مى آید، ظاهرى و صورى مى دانند. ایشان علم جداى از دین را نه تنها منشأ سعادت نمى داند، بلکه آن را عامل شقاوت انسان عنوان مى کنند. علم و دین همانند دو بال عمل کرده و این قابلیت را خواهند داشت که تمامى نیازهاى بشر را پاسخگو باشند. بر این اساس، ما برآنیم تا با ارائه کلیتى از مبانى علمى ـ دینى امام قدس سره، چگونگى رابطه این دو مقوله مهم را تبیین نماییم.