Ma`rifat

از میان صاحب نظران عرفان نظرى در دین برحق اسلام، نام ابن عربى بسیار برجسته است؛ زیرا بنابه برخى گفته ها، وى آورنده عرفان نظرى به عرصه سیر و سلوک بوده و از این رو، نقطه عطف عرفان اسلامى و مورد توجه همگان، اعم از مخالف یا موافق این مشرب فکرى است. در آثار او، همچون هر متفکر برجسته اى دقت هاى بسیار شده و برخى از آنها متون درسى قرار گرفته است. در این میان، برخى عبارات در نوشتارهاى منسوب به او داراى ابهاماتى است؛ عباراتى که گاه حمل بر توهین و موجب تکفیر او مى شود و گاه از او نفى شده یا حمل بر صحّت مى شود. این نبشتار سعى دارد دو عبارت مبهم و منسوب به او را مطرح و در جست وجوى پاسخى از جانب صاحب نظران و محققان این عرصه بدان باشد. در این تحقیق، از روش عقلى، نقلى و انتقادى استفاده شده و از منابع کتابخانه اى بهره گرفته شده است. دلایل موافقان قوى تر دیده شده و به وجود دسّ و تحریف در متون منسوب به ابن عربى اذعان یافته و به این اعتقاد رسیده است که اصطلاح «خاتم الاولیاء» بودن بر یک معناى اصطلاحى در حوزه عرفان نظرى دلالت دارد و از آن قصد بدعت و یا کفر نشده است.