Ma`rifat

این مقال شرحى است بر کلام سیدالساجدین در مناجات... . این بحث بازتفسیرى بر مفهوم قرب الهى است. قرب گاهى بر مصادیق جسمانى و گاهى بر ادراکات غیرطبیعى و مجرد حمل مى شود. این مفهوم از شایع ترین اصطلاحات در معارف اسلامى و ادیان توحیدى است. در یک برداشت، قرب به قرب خداوند، قرب جسمانى و مکانى و یا زمانى نیست، بلکه مراد قرب و نزدیکى معنوى به خداست. در برداشت دوم، قرب الهى امرى معنوى، واقعى، به معناى در نزد خدا بودن است؛ نه به معناى اعتبارى. در برداشت سوم، قرب، به معناى تکوینى است که هم بندگان خدا از آن برخوردارند. اینکه خداوند لحظه به لحظه افاضه وجود مى کند به متوقف بر قرب الهى است.   مراد از تقرب به خدا در پرتو عبارات دینى است که انسان به مرتبه اى مى رسد که خداوند را بهتر شهود و درک مى کند. هرچند مشاهده خداوند با چشم دل، داراى مراتبى است.