Ma`rifat

سبک زندگى، از جمله مفاهیم رایج در علوم اجتماعى است که در مقام معرفى برخى از واقعیت هاى فرهنگى جامعه به کار مى رود. تلقى «سبک» به عنوان شیوه، الگو، آیین، راه و رسم، نظم، قاعده و به تعبیر برخى داستان زندگى در فرایندهاى جارى و پویش هاى مکرر و تجدیدشونده، با فضاى  فرهنگى و اندیشه اى جامعه ما تناسب بیشترى دارد.      سبک در مقام تحقق امرى ترجیحى، تعینى، تجربى، تراکمى، نهادینه، تاریخى و میان نسلى است. در مقام استقرار و براى نسل هایى که بدان ارجاع مى دهند، ماهیت قاعده اى، هنجارى، توصیه اى و مناسکى دارد. در سطح فردى و روان شناختى، گاه از آن به منش، تیپ روانى و شخصیتى و عادت واره تعبیر مى شود. در هر جامعه، معمولاً تنوعى از سبک ها و خرده سبک ها به اعتبارات مختلف رواج دارد. برخى سبک ها به دلیل عمومیت و ارجاع جمعى، کلان الگو شمرده مى شوند. مفهوم سبک به لحاظ گسترده معنا، تقریبا همه عناصر و مؤلفه هاى عینى و نمادین را دربر مى گیرد، اگرچه غالبا به جلوه هاى رفتارى و نمودهاى عینى تقلیل یافته و تعریف مى شود.      امروزه رسانه هاى جمعى، یکى از مجارى مهم و در مواردى بى بدیل، در فرایند انتقال، تثبیت، تغییر، توجیه و حتى تولید سبک هاى زندگى شمرده مى شوند و این گفت وگو به این موضوع مى پردازد.