Ma`rifat

نقد و بررسى دیدگاه دیوید هیوم در خصوص «ارزش شناخت»، که قابلیت اعتماد به ادعاهاى معرفتى را مى سنجد، حایز اهمیت مى باشد. در این پژوهش، با مراجعه به آثار و تحقیقات صورت گرفته پیرامون نظریات هیوم، که به اعتقاد تجربه باوران نوین، پدیدآورنده تجربه گرایى نوین مى باشد، به این نتیجه رسیدیم که هیوم بر اساس سه اصل شکاکیت، معنادارى در تصورات و علیت، در خصوص «ارزش شناخت» فیلسوفى مبناگرا و قایل به نظریه مطابقت است، اما نه به معناى مطابقت اندیشه با واقع، بلکه به معناى «مطابقت اندیشه با انطباع پدیدارى»؛ یعنى هر شناختى که به انطباع پدیدارى برسد، بر اساس معیارهاى «انطباعات حسى» و «حافظه» با آن معامله واقعى مى شود. مشکل هیوم در خصوص تصدیق قضایایى است که طبق اعتقاد او، ناظر به نسبتى واقعى در زمان آینده است؛ قضایایى که مبتنى بر رابطه علیت مى باشند. این رهیافت معرفتى هیوم در باب معرفت شناسى (غیر از نسبت بین تصورات) منجر به ایده آلیسم معرفت شناختى مى گردد که از مبانى نظرى نسبیت معرفت دینى مى باشد. این نوشتار با روش تحلیلى ـ توصیفى «ارزش شناخت» از دیدگاه هیوم بر اساس حکمت متعالیه را مورد نقد قرار مى دهد.