این متن شرحى است بر دعاى امام سجاد علیهالسلام پیرامون آثار ذکر خدا. قلب و روح انسان مرکز عواطف و احساسات است، از جمله این احساسات، محبت است. آنچه با طبع انسان سازگار هست، معمولاً انسان به آنها وابستگى و دلبستگى دارد. این محبت داراى سلسلهمراتب طولى است. عالىترین مرتبه آن «وله» و «هیام» است. «وله» حیرت از شدت محبت است و «هیام» مرتبهاى است که فرد از شدت عشق و محبت دیوانه و سرگشته کوى معشوق مىگردد و همه توجهات او معطوف معشوق و همه هستى خود را فراموش مىکند. مظهر تام عشق به خدا، حضرت ابراهیم علیهالسلام است. مرتبه نازلتر چنین حالتى در ارتباط با دعا، خدا و ائمّه اطهار علیهمالسلام محقق مىشود. برخى چنان عشقى به امام حسین علیهالسلام و امیرمؤمنان على علیهالسلام دارند که حاضرند همه هستى خود را تقدیم ایشان کنند.