Ma`rifat

ولایت تکوینى از مهم‏ ترین شئون اهل‏ بیت علیهم‏ السلام به‏ شمار مى‏ رود. برخى از معاصران توانایى مخلوقات برتصرف در امور تکوینى را منکر شده و آن را مستلزم غلو و خروج از دایره توحید برشمرده‏ اند. در مقابل،گروه قابل‏ توجهى از اندیشمندان آن را پذیرفته و مستلزم محذور شرک و غلو نمى‏ دانند. همچنین گروهى اینولایت را حداقلى و برخى آن را حداکثرى و به معناى تدبیر کل عالم تفسیر کرده‏ اند. در این مقاله با روشتوصیفى ـ تحلیلى و گردآورى کتابخانه‏ اى، ضمن ذکر دلایل هر کدام از اقوال سه‏ گانه مذکور، به بررسى و نقدآنها پرداخته شده است. مقاله معتقد است: شأن ولایت تکوینى به معناى تصرف فى‏ الجمله در جهان هستى،واقعیتى است که در راستاى توحید افعالى قابل تفسیر و پذیرش مى‏ باشد و از طرق متعدد نقلى به اثباترسیده است. با این حال، فراتر از مقام ثبوت و امکان، حداکثرى بودن این تصرف به این معنا که اهل‏ بیتمتصدى خلق و رزق عالم هستى باشند به اثبات نرسیده است.