Ma`rifat

خداوند در قرآن بارها از شب یاد کرده است؛ شب در قرآن مورد قسم وی واقع شده و شب زمانی خاص برای ارتباط خداوند با بندگان در نظر گرفته شده است. مقاله حاضر با روش توصیفی ـ تحلیلی رویکردی عارفانه به قرآن داشته و تفسیر آیات مربوط به شب را با نگاهی عرفانی مورد بررسی قرار می دهد. اینکه عرفا با توجه به ویژگی های خاص شب، آن را زمان خاص ارتباط دو طرفه خداوند و بنده می دانند. به علت این ویژگی های ممتاز، از جمله خلوت، آسودگی و در حجاب ماندن از دید دیگران، فرصت مناسبی است تا بنده به درگاه خداوند خود، و دور از چشم نامحرم به عبادت و مناجات بپردازد و خداوند نیز بهره ای از برکت و عنایات ویژه خود را نصیب وی کند. تأکید خداوند بر قیام شب در قرآن به این امر اشاره می کند. در نهایت اینکه خداوند شب های خاص (که اتفاقات ویژه ای در آنها رخ داده) را مورد توجه قرار داده و برای آنها اهمیت خاصی قائل می شود.