Ma`rifat

از جمله ویژگی های سلبی عبادالرحمان، که خداوند در آیات 68ـ71 سوره فرقان ذکر کرده، این است که آنان به خدا شرک نمی ورزند و قتل نفس (محترمه) و زنا نمی کنند.      در ادامه، خداوند به کسانی که مرتکب چنین اعمالی ـ بخصوص شرک ـ شوند وعده عذاب جاودان و خوارکننده داده است؛ آنان متحمّل عذاب های روحی و جسمی جاودان می گردند.      در اینکه مرتکب گناهان کبیره چه سرانجامی دارد، آیا در آتش دوزخ جاودانه می ماند یا سرانجام، خلاصی می یابد، آراء متفاوتی از سوی مفسّران و متکلّمان ارائه شده، اما آنچه را قرآن و روایات تأیید می کنند این است که چنین افرادی به شرط عدم عناد، مشمول شفاعت واقع می شوند؛ اما آمرزش گناهان آنان شروطی دارد که خداوند در آیه ذکر نموده است: توبه، بازگشت به ایمان، و عمل صالح.      علت ذکر مجدّد ایمان پس از توبه این است که گناه کار حین ارتکاب گناه، از روح ایمان منسلخ می شود. بنابراین، ضروری است پس از توبه، مجددا اظهار ایمان کند. ایمان هم وقتی پذیرفتنی است که همراه با عمل صالح باشد، وگرنه صرف لقلقه زبان است. خداوند به کسانی که توبه کنند مژده داده است پس از توبه، گناهانشان را به حسنات تبدیل کند و آثار گناه را از نامه عملشان پاک گرداند. کسانی که توبه می کنند، هم خودشان خشنود خواهند شد و هم خداوند از توبه شان خرسند خواهد گردید.