Ma`rifat

در تشکیل هر حکومتی، ارکانی همچون سرزمین و نیروهای انسانی نقش اساسی دارند. از میان ارکان تشکیل دهنده حکومت، رکن اصلی به طور عام، نیروهای انسانی و به طور خاص، زمام داران، کارگزاران و کارمندان ادارات، نهادها و سازمان های آن است. در هر نظامی، با توجه به مبانی و اهداف خاص آن، گزینش و انتخاب و نظارت بر انتخابات، متفاوت است. در نظام اسلامی، که مبتنی بر مبانی و اهداف الهی است، گزینش و انتخاب و نظارت بر انتخابات نیز بر اساس همان اهداف و مبانی صورت می گیرد. بنابراین مبانی، مناصب و مشاغل حکومتی امانت محسوب می شوند. از این رو، باید امانت ها را تنها به افراد امین سپرد. تفاوت و نابرابری ذاتی و اکتسابی انسان ها نیز مقتضی گزینش و انتخاب برترین ها برای تصدّی مشاغل و مناصب حکومتی است. مناصب و مسئولیت ها نیز متفاوت و نابرابرند. به همین دلیل، برای تصدّی هر یک، باید شرایطی متناسب با آن تعیین و تنها واجدان آن شرایط را گزینش و انتخاب نمود. علاوه بر این مبانی، در متون دینی دستورات صریح و روشنی در خصوص گزینش و انتخاب وارد شده است. بر این اساس، گزینش و انتخاب یک تکلیف دینی محسوب می شود. انتخاب و گزینش خداوند متعال و معصومان علیهم السلاممبنای دیگری برای انتخاب زمام داران و کارگزاران است. در این نوشتار، پس از طرح هفت مبنای مشترکِ «گزینش» و «نظارت بر انتخاب و انتخابات»، مبنای اختصاصی آن یعنی نظارت کامل خداوند بررسی می گردد.