«کعبه» مقدّسترین معبد الهی است که عمری به درازی حیات این جهان دارد و همچون نگینی بر تارک هستی، درخشش خویش را در ظلمت دیجور این عالم فانی استمرار میبخشد. انتساب تشریعی به خالق هستی، قدمت زمانی، معماری و تجدید بنا توسط پیامبران عظیمالشأن الهی، قبلهگاه انبیا و اولیا مورد احترام همه امتها، تجلّیگاه توحید، مهبط وحی، هدایتگر عالمیان، مایه قوام و استواری مردم، کانون امنیت و آسایش، عامل پیوند مؤمنان عالم، کانون طلوع اسلام و بعثت پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوآله، محل تولّد امیرمؤمنان علیهالسلام، محل ظهور منجی عالم بشریت و کانون برگزاری مراسم عظیم عبادی ـ سیاسی حج؛ برخی از برجستهترین ویژگیهای این حرم قدسی است.
این نوشتار با رویکردی ارتباطی، نقش و کارکرد خانه کعبه را به عنوان محوریترین کانون ارتباطات متنوع امت اسلام تحلیل کرده، ظرفیتهای بالفعل و بالقوّه آن را در جهت وحدت و اتحاد امت اسلام به عنوان یک راهبرد تعیینکننده برجسته میسازد.