Ma`rifat

یکی از موضوعاتی که از لحاظ تاریخی، اجتماعی، ادبی، و فرهنگی اهمّیّت دارد و می‌تواند جنبه‌هایی از فرهنگ و ادب ایرانی را روشن سازد، نوع پوشش مطرح در آثار ادبی فارسی و نقش ادبی آنها در این آثار است. با استشهاد به متون منظوم و منثور ادب فارسی که به‎نوعی سند تاریخی دراین باره نیز محسوب می‌شوند، انواع آن، کارکردهای اجتماعی، و ارزش و فرهنگ استفاده و نیز کارکرد ادبی مربوط به هر یک از آنها به‌دست‌می‌آید. در این پژوهش نگارندگان بر آن بوده‌اند تا با استناد به آیات قرآن، احادیث نبوی، روایات منقول از اهل بیت پیامبر(ص) و نیز اقوال مشایخ و بزرگان طریقت و به شیوه‌ی تحلیلی جایگاه و نقش دینی و اجتماعی عبا در فرهنگ اسلامی را بیان‌کنند واژه‌ی عبا و مترادفات آن در آثار شاعران و نویسندگان بسیاری به صورت‌های گوناگون آمده و ترکیب‌های خاصّی از آن حاصل‌شده‌است. مانند این ترکیبات که خاقانی برای تشبیه و توصیف از آنها بهره‎برده‎است: « حلّه‌ی حیات، حلّه‌ی حدوث، حلّه‌ی نه چرخ، حلّه‌ی تن، حلّه‌ی دل، حلّه‌ی علم، رداء صبح، ردای زر، ردای نور، ردای ساده‌ی احرار، ردای روح، ردای کبریا، و ردای نوروز » ؛ بیشترین سهم نیز در ساخت این ترکیبات بدیع از آنِ هم اوست.