دیدگاههای بسیاری در حل چالش بین سنّت و مدرنیته ارائه شده که از جمله میتوان به پاسخ سنّتگرایان اشاره نمود که امروزه سیدحسین نصر معروفترین نماینده این جریان فکری است و آثار بسیاری در این زمینه تألیف کرده که تأمّلاتی در اندیشه وی با توجه به برخی از این آثار صورت پذیرفته است.
تأکید نصر بر سنّت در نقد مدرنیته و تلاش او در نیفتادن در دام بنیادگرایی و نیز اعتقاد به توانمندی اسلام سنّتی در پاسخگویی به مسائل گوناگون، جهتگیری درستی است. اما اسلام سنّتی و به طور کلی سنّتگرایی که نصر بر آن اصرار میورزد با اسلام فقاهتی که معیار صحیح فهم معارف دینی است، در مسائل گوناگونی با هم چالش دارند. گرایشهای پلورالیستی نصر برای تقریب ادیان در جوامع اروپایی و آمریکایی تأثیر خوبی داشته ولی پذیرش پلورالیسم در باب حقّانیت و دست کشیدن از دین ناب با اندیشه اسلام فقاهتی و آیات صریح قرآنی در تعارض است و همچنین حضور پررنگ تصوف به آثار و اندیشههای او رنگ و بوی صوفیانه داده که جای تأمّل دارد، البته بر خلاف اندیشههای صوفیه، نصر شریعتگریز نیست و حتی قلمرو شریعت را همه ابعاد فردی و اجتماعی میداند و به همین دلیل، با جریان سکولار در تقابل جدی است، منتها در ساختار سیاسی، سلطنت را به عنوان شکلی از حکومت که کمترین نقص را در عصر غیبت دارد میپذیرد که با ولایت فقیه به عنوان نقطه محوری اسلام فقاهتی در تعارض است.