ریشه یابى موانع پیش روى تولیدات علمى، بخصوص در دانشگاه ها که مى توانند با برخوردارى از اعضاى هیأت علمى توانمند گام بلندى در بهره ورى سرمایه و محور توسعه، ارتقا جایگاه علمى و رشد اجتماعى و فرهنگى کشور بردارند یک ضرورت استراتژیک است.
تحقیق حاضر به بررسى و شناسایى موانع تولید علم و طبقه بندى آن از دیدگاه اعضاى هیأت علمى دانشگاه هاى قم مى پردازد. روش تحقیق توصیفى از نوع پیمایشى و جامعه آمارى دربرگیرنده کلیه اعضاى هیأت علمى دانشگاه هاى قم است که از بین آنها یک نمونه 226 نفرى به صورت تصادفى طبقه اى انتخاب شد. براى گردآورى اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته استفاده گردید. تجزیه و تحلیل اطلاعات براساس آزمون خى دو نشان داد مهم ترین موانع بازدارنده تولید علم به ترتیب موانع انگیزشى، اقتصادى، ادارى و بروکراتیک، خدمات علمى ـ پژوهشى و فردى مربوط به توانمندى هاى فنى و تخصصى هستند و تأکید بر آموزش محورى دانشگاه ها به جاى پژوهش محورى، عدم حمایت هاى مالى در انتشار، تألیف و ترجمه کتب و مقالات و پایین بودن تسلط استادان به زبان انگلیسى به ترتیب، مؤثرترین و آشنایى اندک آنان به شیوه هاى پژوهش علمى کم اثرترین عامل در این فرایند شناخته شد.