Ma`rifat

انسان موجودى است اجتماعى، به دلیل این ویژگى ها که در فرایند جامعه پذیرى و اجتماعى شدن به آن مى رسد، از موجودات دیگر متمایز است. از این رو، جامعه پذیرى نقطه اتصال علوم مختلف انسانى و اجتماعى است و آگاهى از آن منوط بر آن است که مفهوم آن در این مجموعه از علوم انسانى دنبال شود. بنابر مفهوم جامعه پذیرى، انسان ها آموزه هاى اجتماعى خود را از محیط گرفته و در فرایند جامعه پذیرى مى کوشند خود را همانند جمع سازند؛ هرچند این فرایند، رابطه اى دوسویه است و کنش گران با محیط در تأثیر و تأثر متقابل اند. این مقاله با رویکرد نظرى و تحلیلى، و با کنکاش در آیات قرآنى مى کوشد تا نشان دهد قرآن کریم ضمن احترام به جماعت انسان ها، همگان را به پذیرش همه آموزه هاى اجتماعى فرانمى خواند، بلکه سرپیچى از آموزه هاى ناسازگار با اسلام را مطلوب مى شمارد. بنابراین، در نگاه قرآن، اجتماعى شدن در گروه هاى مؤمنانى که هنجارها و ارزش گذارى هاى خود را بر پایه ارزش هاى اسلام بنا مى کنند، محترم است، نه در هر گروه و اجتماعى.