یکى از مسائل مهم و تأثیرگذار در زندگى و پویایى آن، شادى و نشاط است. شادى به معناى خوشى، خرمى، سرور، طراوت و زندهدلى، در رشد و بالندگى همسران و همچنین در بروز استعدادها و خلّاقیت آنان نقش اساسى دارد. خانوادهاى که بىنشاط و اندوهگین است نمىتواند از استعدادهاى نهفته خویش بهره کافى را ببرد. زندگى زناشویى و مشترک اگر تهى از رضایتمندى، نشاط و شادمانى باشد، پایدارى کمترى خواهد داشت. در زمینه عوامل شادى و نشاط تحقیقات زیادى صورت گرفته است. در آموزههاى دینى و روانشناختى به جایگاه و اهمیت شادى در زندگى، محدوده، عوامل و آثار آن عنایت ویژهاى شده است.
این مقاله با رویکردى نظرى و با بهرهگیرى از تحقیقات میدانى، به عوامل شادى و نشاط از منظر دین و روانشناسى در رابطه با همسران و خانواده پرداخته است. و همچنین سعى شده آموزههاى دینى و روانشناختى مربوطه، توصیف و تحلیل گردیده است و در نهایت به صورت راهکارى براى ایجاد نشاط در همسران ارائه گردد.