در سالهاى اخیر بزرگترین اهانتها از جانب غربیان به ساحت مقدّس پیامبر اکرم صلىاللهعلیهوآله، شکل گرفت. مانند اهانت پاپ بندیکت شانزدهم به پیامبر اکرم صلىاللهعلیهوآله، اهانت روزنامههاى دانمارک و نروژ به ایشان، ساخت فیلم علیه ایشان و اسلام و... . این مقاله با بررسى اسنادى بررسى مىکند که با بیان موارد گوناگون تعامل و گفتوگو از جانب نبى اکرم صلىاللهعلیهوآله با مسیحیان، بر این شبهه که اغلب از سوى غربیان و مسیحیان مطرح مىشود که حضرت محمد صلىاللهعلیهوآله، پیامبرِ خشونت است، خط بطلانى کشد آن حضرت را صلحطلب، مدافع گفتوگو و حامى اقلیتهاى دینى معرفى نماید. از اینرو، موارد متعددى از گفتوگوها، تعاملات و نامههاى ایشان براى تأیید این ادعا مطرح شده است و برخى از اصول این تعامل بیان مىشود تا هم اخلاق سیاسى حاکم بر رفتارهاى ایشان، که برگرفته از اصول اعتقادى اسلام است، مشخص شود و هم پاسخى بر نگاه دور از واقعِ غربیان و مسیحیان غربى به این شبهه باشد.