معرفت، سال دوازدهم، شماره هفتم، پیاپی 70، مهر 1382، صفحات -

    سرمقاله

    نوع مقاله: 
    سخن سردبیر
    Article data in English (انگلیسی)
    متن کامل مقاله: 



    سرمقاله

    آژانس هاى قلدرى و حقوق ملت ها!!

    با کمال تأسف باید دنیاى جدید را دنیاى زور و قلدرى نامید! همانان که دم از حقوق ملت ها مى زنند و از حقوق بشر سخن مى گویند، جز زبان زور و قدرت، زبان دیگرى ندارند و جز این، زبان دیگرى هم نمى فهمند! در خبرها آمده است که در حال حاضر یکصد نیروگاه اتمى در کشور امریکا فعالیت دارند و این نیروگاه ها بخش قابل توجهى از انرژى موردنیاز آن کشور را تأمین مى کنند. همچنین هم اکنون قریب پنجاه مرکز و مؤسسه هسته اى در روسیه مشغول فعالیت اند و سى واحد از این تأسیسات، مربوط به نیروگاه هاى اتمى است و همین طور بالغ بر 70 درصد از انرژى موردنیاز فرانسه، از طریق نیروگاه هاى اتمى تأمین مى شود.

    سؤال این است که مگر امکان بهره بردارى از انرژى هسته اى و نیروى اتم، تنها حقِ انحصارى کشورهاى اروپایى و امریکایى است؟ اگر ملتى توانست با تکیه بر استعداد و توان فکرى و خلاقیتِ اندیشمندان و عالمان خود بر این منابع خداداد دست یابد و از آن ها در جهت رشد و تعالى و سعادتِ خود استفاده کند، آیا بر اساس چه منطقى باید سرکوب شود و از این انرژى هاى نهفته در طبیعت محروم گردد؟ هم اکنون در جهان قریب ده کشورند که صاحب فناورى هسته اى مى باشند و ایران یکى از آن هاست. جمهورى اسلامى ایران به برکت ذهن هاى خلاق جوانان و استعدادهاى درخشانِ اندیشمندانِ نوآورِ خود توانسته است در عرصه علم و تکنولوژى خوش بدرخشد و بدون شک همین درخشش چشمگیر ایرانیانِ مسلمان در عرصه هاى مختلف است که استکبار جهانى را دچار وحشت نموده است.

    گفتنى است که رژیم صهیونیستى و اشغالگر اسرائیل هم اکنون از اعضاى آژانس بین المللى انرژى اتمى است ولى تاکنون پیمان منع تکثیر سلاح هاى هسته اى را امضا نکرده است. این رژیم سفاک و اشغالگر که مورد حمایت اروپا و امریکاست، داراى زرادخانه هاى متعدد هسته اى است و خود را به بمب هاى اتمى مانند آنچه امریکا در کشتار و قتل عام مردم ناکازاکى و هیروشیماى ژاپن به کار گرفت، مسلّح کرده است! با این همه، آژانس انرژى اتمى علیه ایران قطعنامه صادر مى کند و ما را تحت فشار قرار مى دهد. پیدا و آشکار است که این آژانس ها و مجامع بین المللى به مثابه ابزارى در دست مستکبران جهانى هستند و تصمیماتشان تنها در جهتِ تأمین منافع قلدران و زورگویان جهانى است! متأسفانه در جهان امروز، سیاست بازى بر همه اصولِ اخلاقى و حقوقِ اساسى ملت ها غلبه پیدا کرده است. جاى شگفتى است که امریکا و سایر کشورهاى عضو آژانس بین المللى انرژى اتمى طبق معاهده NPTهیچ کمکى به ایران در جهت دستیابى به فناورى صلح آمیز هسته اى نکرده اند، ولى از سوى دیگر، با تحرکات سیاسى تلاش در جهت تضعیف نظام جمهورى اسلامى به بهانه منع تولید سلاح هاى هسته اى دارند!! بدون شک اجازه فعالیتِ آزادانه دادن به کارشناسان آژانس انرژى اتمى براى تحقیق و تفحص در ایران، امرى فراتر از تعهدات ایران در معاهده NPT است و مصداقى از پذیرش ظلم و زورگویى است! جالب توجه است که امروزه حتى گروهى از استادان دانشگاه هاى امریکا کلاس هاى درس حقوق بین الملل خود را تعطیل مى کنند و در مقام اعتراض به دولتمردان امریکا مدعى اند که آنان جایى براى طرح حقوق بین الملل باقى نگذاشته اند!! یکى از تعهداتِ اعضاى آژانس انرژى اتمى این است که دانش هسته اى خود را براى اهداف صلح آمیز در اختیار سایر کشورها بگذارند و حال آن که هیچ یک از کشورهاى اروپایى و امریکایى که امروزه علیه ایران قطعنامه صادر مى کنند، به این تعهد خود عمل نکرده اند.

    امروز ما جز مقاومت و پایدارى و حفظ وحدت و یکپارچگى در برابر قلدران و زورگویانِ جهانى، راه دیگرى نداریم. مادام که دولت و ملتِ ما همدلى و وفاق داشته باشند، این تهدیدها و توطئه ها نمى توانند مشکل آفرین باشند. مصالح و منافع ملى و اهداف متعالى دینى و الهى ما اقتضا مى کند که قاطعانه در برابر این گونه قطعنامه ها و بیانیه ها که از سوى مجامع وابسته به استکبار صادر مى شود، بایستیم و با توکّل به خداوند بزرگ و با پشتیبانى ملت قهرمان و مؤمن و مسلمان به قدرت هاى سلطه گر جهانى «نه» بگوئیم! والسلام

    سردبیر

    شیوه ارجاع به این مقاله: RIS Mendeley BibTeX APA MLA HARVARD VANCOUVER

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    (نویسنده تعیین نشده).(1382) سرمقاله. فصلنامه معرفت، 12(7)، -

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    (نویسنده تعیین نشده)."سرمقاله". فصلنامه معرفت، 12، 7، 1382، -

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    (نویسنده تعیین نشده).(1382) 'سرمقاله'، فصلنامه معرفت، 12(7), pp. -

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    (نویسنده تعیین نشده). سرمقاله. معرفت، 12, 1382؛ 12(7): -