سال بيست و دوم ـ شماره 192 ـ آذر 1392، 83ـ93

سيدابوالفضل قدوسى¹
رحيم ميردريكوندى²

چكيده

پژوهش حاضر با روش تحليلى ـ توصيفى، و با هدف بررسى ارتباط ميان مفاهيم روان شناختى و اخلاقى، به تبيين رابطه كبر و خودشيفتگى با ديدگاه روان شناختى پرداخته است.

در اين پژوهش، ابتدا مفهوم «كبر» از منظر قرآن و روايات و همچنين نظر علماى اخلاق، و نيز مفهوم «خودشيفتگى» از نظر روان شناسان مورد بررسى قرار گرفته و سپس علايم، اقسام، علت شناسى، نشانه شناسى، طيف شناسى و درمان آن دو، تبيين و با هم مقايسه شده است.

نتايج پژوهش نشان مى دهد كه كبر و خودشيفتگى همپوشى قابل توجهى دارند و رابطه آنها در نشانه شناسى بيشترين تطابق را دارد و در علت شناسى و درمان با هم متفاوت هستند. در علل و درمان، بررسى كبر عميق تر و اعم است، ولى متناسب با نياز روز كاربردى نشده است كه در اين زمينه روان شناسى و اخلاق مى توانند تأثير خوبى بر شيوه درمان داشته باشند.

كليدواژه ها: كبر، خودشيفتگى، درمان كبر، درمان خودشيفتگى.

¹ كارشناس ارشد روان شناسى خانواده مؤسسه آموزشى پژوهشى امام خمينى قدس سره. aghodosy@yahoo.com

² استاديار گروه روان شناسى مؤسسه آموزشى و پژوهشى امام خمينى قدس سره. mirderikvandi@qabas.net

دريافت: 11/ 7/ 91 پذيرش: 29/ 7/ 92