بررسى ویژگى ها و ابعاد فطرت از نگاه قرآن
Article data in English (انگلیسی)
سال بیست و چهارم ـ شماره 215 (ویژه تعلیم و تربیت ارزش ها)
احمد شهامت / دانشجوى دکترى فقه تربیتى جامعه المصطفى العالمیة amadshahamat@chmail.ir
سیداحمد رهنمایى / دانشیار گروه علوم تربیتى مؤسسه آموزشى و پژوهشى امام خمینى قدس سره rahnama@qabas.net
دریافت: 25/7/93 پذیرش: 19/6/94
چکیده
ازآنجاکه فطرت از مبانى مهم انسان شناختى در دانش تعلیم و تربیت است، این پرسش مطرح است که این مفهوم از نگاه قرآن به چه معناست و چه ابعاد و ویژگى هایى دارد؟ آیات مرتبط با فطرت را مى توان در چهارده گروه دسته بندى نمود. پس از بررسى این آیات به روش تحلیلى ـ استنباطى مى توان نکات ذیل را در سه بخش ارائه نمود. اول، نکات عمومى درباره فطرت: فطرت ذاتى و خدادادى است و نه اکتسابى که در همه افراد بشر همسان مى باشد. فطرت اگرچه تغییرناپذیر است و از بین نمى رود، اما ممکن است ضعیف و فراموش گردد. گرایش ها و بینش هاى فطرى نیازمند یادآورى هستند. عواملى نظیر تزکیه نفس باعث رشد داشته هاى فطرى انسان مى گردد. دوم، نکات درباره بعد شناختى فطرت: علاوه بر «خودشناسى فطرى» انسان، بخشى از شناخت هاى فطرى انسان مربوط به ربوبیت الهى و صفات وحدانیت، الوهیت، خالقیت و رازقیت الهى مى باشد که از آن به عنوان «خداشناسى فطرى» یاد مى شود. سوم، نکاتى در بعد گرایشى و انگیزشى انسان است: انسان داراى گرایش هاى فطرى «خداپرستى فطرى»، «کمال طلبى»، «فضیلت گرایى»، «میل به جاودانگى» و «حق گرایى» است. خداوند و دین او محبوب فطرى انسان، و کفر، فسق، سرکشى و گناه، منفور فطرى انسان است.
کلیدواژه ها: فطرت، فطرت الهى، ویژگى هاى فطرت، شناخت هاى فطرى، گرایش هاى فطرى.
Marifat____________________________________________________________ Vol. 24, No 8, Aban 1394
