مريم شريفي دروازه / دانشجوي دکتري برنامه‌ريزي درسي دانشگاه اصفهان                                                        sharifi.m2012@gmail.com

مينو شريفي دروازه / دانشجوي دکتري فلسفه تعليم و تربيت دانشگاه آزاد اسلامي اراک                                           z.sharifi2013@gmail.com

مرضيه شريفي دروازه / دانشجوي کارشناسي ارشد مديريت آموزشي دانشگاه تهران (پرديس فارابي)                  marziehsharifi709@gmail.com  

دريافت: 11/3/96 ـ پذيرش: 4/8/96

چکيده

محيط آموزشي دومين محيط بعد از خانواده است که انسان در آن، اجتماعي شده، در معرض آموزش‌هايي قرار مي‌گيرد. اما زماني اين آموزش‌ها مؤثرخواهند بود که قضاوت درخصوص کيفيت آموزش مطلوب تلقي شود و دانش‌آموزان از آموزش و محصول آن، يعني يادگيري احساس رضايت و شادماني داشته باشند. مقالة حاضر به بررسي نقش سه عامل «معلم و سبک‌هاي تدريس او» ، «محتواي برنامة درسي» ، و «سبک يادگيري دانش‌آموز»  به‌عنوان عوامل مؤثر بر ايجاد کلاس شاد پرداخته است. در گردآوري اطلاعات از روش «توصيفي- تحليلي»  از منابع کتابخانه‌اي و مقالات استفاده شده است. نتايج پژوهش بيانگر آن است که استفاده از سبک‌هاي تدريس دوجانبه و يا سبک تعاملات منعطف، که در دسته سبک‌هاي غيرمستقيم قرار مي‌گيرد، مي‌تواند فضاي پذيرش و آزادي ايجاد کند كه منجر به افزايش سطح خلاقيت و نگرش مثبت به ديگران در دانش‌آموزان شود. همچنين اگر محتواي آموزشي برخاسته از نياز دانش‌آموزان باشد و کاربرد عملي آن در زندگي به خوبي تبيين گردد، قطعاً درآنان براي همراهي با معلم ايجاد انگيزه خواهد كرد. معلم در برخورد با يادگيرندگان گوناگون، بايد بپذيرد که هريک از آنان ممکن است با سبک خاصي از يادگيري به انجام تکاليف يادگيري در موضوع‌هاي گوناگون بپردازد. بنابراين، بايد آماده باشد تا با هريک از آنان برخوردي متناسب با سبک يادگيري‌اش داشته باشد.

کليدواژه‌ها: شادي، معلم، محتواي برنامه درسي، سبک تدريس، سبک يادگيري.