تحليل و بررسي دين در ديدگاه اشو

سال سي‌ و يكم، شماره پنجم، پياپي 296، مرداد 1401، ص 93ـ104

نوع مقاله: ترويجي
* حسن قره‌باغي/ دانشجوی دکتری کلام اسلامی مؤسسه آموزشي و پژوهشي امام خميني(ره)     qarehbaghi@chmail.ir
محمد جعفري/ دانشيار گروه كلام مؤسسة آموزشي و پژوهشي امام خميني(ره)    mjafari125@yahoo.com
دريافت: 25/02/1401                    پذيرش: 15/05/1401

چکيده
نوشتة حاضر با روش توصيفي ـ تحليلي به بررسي و تحليل نظام انديشة باگوان شري راجنبش، معروف به اشو در حوزة دين‌شناسي مي‌پردازد. وي معتقد است دين به دو دليلِ نامتناهي و تجربة دروني بودن، قابل تعريف نيست؛ اما حقيقت، آن را هماهنگي و پيوندي صميمانه با هستي و وجود به‌حساب مي‌آورد و مريدان خويش را به ارتباط و يکي‌شدن با هستي به‌عنوان دين، دعوت مي‌کند. او اديان و مذاهب نظام‌مند و سازمان‌يافتة ديگر، مانند اديان ابراهيمي را به‌شدت انکار مي‌کند و به ستيز با کلسيا و مراکز ديني مي‌پردازد و آنان را مانع روشن‌بيني به‌شمار مي‌آورد. باگوان، کارکرد دين مدنظر خود را اموري چون شکوفا کردن عشق، بي‌ذهني، بي‌نفسي و شادي برمي‌شمارد و خواستگاه اديان منسجم و نظام‌يافته را نيز رفع نيازها، تقليد از نياکان، دوري از رنج و اندوه و نيز ترس از گناه، مرگ، بيماري و... دانسته است.

کليدواژه‌ها: اشو، معنويت، معنويت نوظهور، دين، کارکرد دين، خاستگاه دين