Abstract:
بسیارى از دانشمندان معتقدند روایات اسباب نزول موجب تخصیص آیه شریفه به همان مورد و سرایت نکردن مفهومى آن به سایر موارد نمىشود. قاعده «العبرة بعموم اللفظ لابخصوص السبب»، در بسیارى از کتابهاى تفسیرى، اصولى و علوم قرآنى به مناسبت بحث از اسباب نزول طرح شده است. این قاعده در استنباط احکام از قرآن کریم بسیار کارآمد است و در تفاسیر، هنگام بحث از مصادیق مختلف آیات مطرح مىشود. البته این اصل مخالفانى دارد و برخى نیز قائل به تفصیل شدهاند؛ به این معنا که در مواردى وجود قراین محکمى موجب مىشود که از لفظ عام آیه دست برداشت و به خصوصیت سبب توجه کرد. این مقاله با رویکرد تحلیلى و اسنادى به موضوع موردنظر مىپردازد.