Ma`rifat

«طبیعت» در فلسفه تعلیم و تربیت اسلامى، از اساسى ترین منابع شناخت محسوب مى شود که مى توان به وسیله ابزار شناخت همچون حواس، عقل و قلب، عالى ترین مراتب شناخت یا معرفت را به دست آورد. بر این اساس، «طبیعت شناسى» یکى از مهم ترین مباحث، در کنار مباحثى همچون خداشناسى، انسان شناسى، دنیاشناسى و مرگ شناسى است که مى توان از آن در موضوعات تربیتى بهره فراوان برد. هدف این مقاله استخراج و تبیین برخى از مهم ترین ویژگى هاى «طبیعت» از متن قرآن کریم و نهج البلاغه، به عنوان «مبانى تعلیم و تربیت» است. بدین منظور از روش توصیفى ـ تحلیلى در قالب پژوهشى نظرى با مبانى کتابخانه اى استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان مى دهد که مى توان ویژگى هایى نظیر نظام بودن طبیعت، هدفدار، برنامه ریزى شده و منظم بودن طبیعت، زیبا بودن و آیت الهى بودن طبیعت، را به عنوان مبانى تعلیم و تربیت از قرآن و نهج البلاغه استخراج نمود.