معرفت

سال بیست و هشتم ـ شماره اول، پیاپی 256 (ویژة اخلاق)

مجید مستمع/ دانشجوی کارشناسی ارشد فسلفة دین مؤسسة آموزشی و پژوهشی امام خمینی ره    mostame1370@chmail.ir
حسین احمدی/ استادیار گروه فلسفه مؤسسة آموزشی و پژوهشی امام خمینی ره    hosseina5@yahoo.com
دریافت: 16/05/97                    پذیرش: 19/12/97
چکیده
مال حرام یکی از مهم ترین عوامل انحراف انسان از مسیر سعادت و سقوطش از مقام بندگی است. این نوشتار با هدف تبیین نظر اسلام نسبت به گرایش به مال حرام در بعد بینشی، نگاشته شده است. دین اسلام به نوع بینش انسان در گرایش به کسب مال حرام بسیار اهمیت می دهد. ضعف در شناخت ذات و صفات خداوند متعال، عدم توجه به احکام شرعی و معاد، و غایت انسان، از عوامل گرایش به مال حرام از دیدگاه اسلام است. اگر انسان به جایگاه والای خویش در نظام خلقت واقف باشد، به مال حرام گرایش نخواهد یافت. اگر انسان به حلال و حرام شرعی و راه های کسب روزی حلال واقف نباشد؛ همچنین به عواقب کسب مال حرام معرفت نداشته باشد، گرایش وی به مال حرام، دور از انتظار نخواهد بود. مقاله حاضر به روش تحلیلی ـ توصیفی به این موضوع پرداخته است.
کلیدواژه ها: مال حرام، عوامل بینشی گرایش به مال حرام، اعتقاد به خدا، اعتقاد به معاد، احکام شرعی.