از مباحث مهم معادشناسى، حکمت و فلسفه برپایى قیامت است؛ به این معنا که حکمت رستاخیز چیست و چه ضرورتى در برپایى حیات اخروى انسان وجود دارد؟ قیامت چه کمالى را به انسان مى بخشد که وجود آن از منظر وحى الهى لازم و حتمى شده است؟ حکما و متکلمان اسلامى و مفسران شیعه و اهل سنت، با روش هاى مختلف تفسیرى با مبانى متفاوت در طول تاریخ پاسخ هایى به این پرسش داده اند. پژوهش حاضر با روش تحلیلى و با مبانى نقلى و عقلى درون دینى صورت گرفته است، به تحقیق و ارزیابى دیدگاه تفسیرى علّامه طباطبائى در تفسیر المیزان و مقایسه آن با آراء تفسیرى دیگر مفسران از عامه و خاصه مى پردازد. از دیدگاه تفسیرى علّامه در تفسیر المیزان استفاده مى شود که از جمله حکمت هاى برپایى قیامت، مى توان به مواردى همچون دریافت پاداش و کیفر اعمال و عقاید انسان ها در زندگى دنیوى، اقتضاى سرشت ابدیت خواهى انسان، استعداد بقا و حیات اخروى انسان اشاره کرد.