سال بیست و هفتم ـ شماره 247 (ویژة علوم قرآنی)

حسین مظفری / استادیار مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی ره     mozaffari48@yahoo.com    
دریافت: 1/9/96                    پذیرش: 3/3/97
چکیده
پرسش اساسی این مقاله آن است که آیا آگاهی از تأویل قرآن تنها در انحصار خداوند است، یا معصومان علیهم السلام نیز از تأویل قرآن آگاهند. در این مقاله، به منظور اثبات آگاهی معصومان علیهم السلام از تأویل قرآن، ابتدا به روش توصیفی ـ تحلیلی، دلالت آیة هفتم از سورة مبارکة «آل عمران»، که مستند عمده و دلیل قرآنی مخالفان است، بررسی و اثبات شده که اولاً، این آیه به طور مسلم می تواند دلیلی بر آگاهی راسخان در علم (و از جمله معصومان علیهم السلام) از تأویل قرآن محسوب شود، و ثانیاً، اگر بتواند مستند گروه مقابل نیز قرار گیرد، وجود ادلة دیگر، در مجموع ما را به این نتیجه می رساند که راسخان در علم (و در رأس آنان معصومان علیهم السلام) از تأویل قرآن آگاهند. در ادامه، به چند دلیل قرآنی و روایی دیگر نیز، که مدعای این مقاله را اثبات می کند اشاره شده است.
کلیدواژه ها: تأویل، قرآن کریم، راسخان در علم، معصومان علیهم السلام.