معرفت

آیت الله علامه محمدتقی مصباح
چکیده
این مقال شرح و تفسیری است بر کلام امام محمدباقر علیه السلام در اوصاف شیعیان واقعی در باب شکر نعمت. یکی از ارزش های مهم اخلاقی، شکر است. اما براساس کریمة «قَلیلٌ مِنْ عِبادِیَ الشَّکُورُ» (سبأ: 13)؛ انسان ها، کمتر شکرگزار نعمات الهی هستند. سؤال اصلی این است که به راستی چگونه می توان شاکر بود و انگیزه شکرگزاری پیدا کرد. برای اینکه بخواهیم در زمرة بندگان شاکر خدا باشیم، هرچند شکر زبانی «الحمدلله» امری بایسته است، اما برای شاکر واقعی بودن کافی نیست. برخی بندگان خدا، به دلیل ترس از عذاب یا شوق نعمت های بهشتی، خدا را شاکرند. برای رهایی از این روحیه، باید نعمت های الهی را بهتر شناخت و دربارة اهمیت نعمت های بیکران الهی اندیشید. شناخت درست نعمت های الهی و بزرگ شمردن آنها، برای ایجاد انگیزه شکرگزاری و نیل به کمال انسانی، بسیار مهم و مؤثر است.    
این مقاله به تفصیل به بحث شکرگزاری، انگیزه ها و عوامل آن می پردازد.
کلیدواژه ها: شکرگزاری، عبادت، انگیزة شکر.