معرفت

یکی از آفت های دین داری، تحریف در محتوای دین است. قرآن مجید و روایات معصومان مهم ترین منبع دین هستند که همواره مورد سوءقصد بدخواهان واقع شده اند. به دلیل اعجاز بیانی، آیه حفظ، آیه عدم ورود باطل در قرآن و همچنین به دلیل اهتمام ویژه پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم، اهل بیت علیها السلام و مسلمانان بر نگهداری آیات الهی، قرآن از تحریف لفظی مصون بوده؛ ولی از تغییر در محتوای آیات و مصادیق آنها در امان نمانده است. حکام جور برای تنزیه خود و صحیح سازی ایده و عملکرد خویش، دست به تحریف معنوی آیات و روایات نبوی زدند و مردم نیز به دلیل فاصله گرفتن از ثقل اکبر، از مطالب انحرافی استقبال کردند و خود را از معارف ناب اسلام محروم ساختند. پژوهش پیش رو به صورت توصیفی ـ تحلیلی به مسئله تحریف معنوی و مصادیق آن پرداخته است. تحریف معنویِ صورت گرفته در آیات و روایات تأثیر مهمی بر تغییر باور و شناخت مردم و در نهایت عمل آنها داشته است. تعصب، دنیاطلبی، حقد و کینه، تقدس زدایی از چهره پیامبر و منزلت بخشی به خلفاء، از جمله عوامل تحریف معنوی است.