نقش ايمان و كفر در سعادت و شقاوت انسان

آيت اللّه علّامه محمدتقى مصباح

چكيده

سعادت حقيقى انسان در گرو ايمان و عمل صالح است. اگر انسان ايمان داشته باشد، اعمالش پذيرفته مى شود، در غير اين صورت، از سعادت اخروى محروم خواهد بود.

     دلبستگى به زندگى دنيايى موجب مى شود كه انسان نعمت هاى خدا را محدود به نعمت هاى مادى ببيند. ازاين رو، وقتى به نعمتى مى رسد مى پندارد خدا به او عنايت كرده، اما وقتى از آن محروم مى شود، مى پندارد كه مورد بى مهرى خدا قرار گرفته است. اين در حالى است كه نعمت هاى معنوى ازجمله ايمان به ولايت و معرفت و محبت، نعمت هاى اصلى خداى متعال هستند و با نعمت هاى مادى قابل قياس نيستند. در روايات، حرمت مؤمن از حرمت كعبه، بلكه بسى بيشتر شمرده شده است. همچنين سركشى از مؤمن و عيادت آنان اجر و قرب فراوانى دارد.

كليدواژه ها: سعادت، مؤمن، ايمان، ولايت، كفر، شقاوت.