معرفت

تقواى سیاسى

نظام ولایت‏فقیه، نظام ضددیکتاتورى و ضداستبداد است. بنابراین، مردم نه تنها مى‏توانند بلکه باید بنا به وظیفه شرعى و اخلاقى خود در امور سیاسى کشور مشارکت فعال داشته باشند. بنیان نظرى الزام سیاسى مردم به مشارکت سیاسى، به بحث‏هایى برمى‏گردد که در حوزه فلسفه سیاسى اسلامى مانند: انسان‏شناسى سیاسى، در حوزه فلسفه اخلاق مانند: اخلاق سیاسى و در حوزه مباحث فقه سیاسى نظیر: بیعت، مشورت، امر به معروف و نهى از منکر و نصیحت به زمامداران سیاسى مطرح است.

یکى از جلوه‏هاى حضور مردم در سرنوشت سیاسى خود، مشارکت فعال آنان در عرصه انتخابات است. با توجه به انتخابات نهمین دوره مجلس شوراى اسلامى (اسفند 1390)، چند نکته را یادآور مى‏شویم:

1. مردم ایران اسلامى به عنوان ملت ام‏القراى جهان اسلام، شایسته الگو و اسوه مردم جهان‏اند. حضور حداکثرى مردم در عرصه‏هاى گوناگون از جمله راهپیمایى 22 بهمن امسال، نشان‏دهنده عشق و علاقه وافر ایشان به نظام جمهورى اسلامى است. از آنجایى که مردم پایبند به نظام اسلامى هستند، باید کسانى را به نمایندگى مجلس بفرستند که در تعهد و شیفتگى به خدمت، گوى سبقت از دیگر رقیبان را ربوده باشند. بهترین افراد براى تصدى مناصب سیاسى در عصر غیبت، کسانى هستند که از لحاظ تقوا و شایستگى نزدیک‏ترین فرد به الگوى کارگزار سیاسى نظام اسلامى باشند. اگر در عصر حضور امام معصوم علیه‏السلام، شایسته‏ترین افراد کسانى هستند که به لحاظ خصایص و تقوا به امام معصوم علیه‏السلام نزدیک‏تر باشند، در زمان غیبت هم لازم است کسانى امور سیاسى اعم از قانون‏گذارى، اجرا و قضاوت را بر عهده گیرند که به لحاظ شایستگى در سطح رهبرى نظام اسلامى، یا لااقل نزدیک به وى، در ورع و تقواى سیاسى باشند.

2. از سوى دیگر، وظیفه بهترین‏ها این است که خود را براى انتخاب شدن در معرض انتخاب شدن قرار دهند؛ زیرا اگر کسانى زهد بى‏جا به خرج دهند و خود را به ملت معرفى نکنند، زمینه را براى حضور کسانى فراهم مى‏کنند که شایستگى لازم را ندارند. بنابراین، علاوه بر مسئول بودن در برابر خسارت‏هاى جبران‏ناپذیرى که نمایندگان فاقد صلاحیت به جامعه وارد مى‏کنند، در برابر امام و شهیدان و خداى متعال هم باید پاسخگو باشند.

3. در اسلام، هدف، وسیله را توجیه نمى‏کند. بنابراین، دست یافتن به نمایندگى مجلس یا هر پست و مقام دیگرى از راه اسراف، دروغ و گناه، درست نیست. کسانى که از این راه‏ها به مجلس راه مى‏یابند هم، نمى‏توانند پاسدار اسلام و قوانین اسلامى باشند؛ زیرا ممکن است در معرض تأثیرپذیرى از کانون‏هاى قدرت‏هاى فاسد و ثروت‏هاى نامشروع شوند. تقواى سیاسى ایجاب مى‏کند که در عرصه رقابت براى خدمت‏گذارى، از ریختن پرده حیثیت و آبروى مؤمنان پرهیز شود. از درگیر شدن با رقیبان، دادن وعده‏هاى بى‏اساس و غیرعملى و... براى رسیدن به کرسى نمایندگى اجتناب شود؛ تقواى سیاسى ایجاب مى‏کند که هزینه‏هاى تبلیغات شفاف باشد و از اسراف و گناه به دور باشد. تقواى سیاسى ایجاب مى‏کند که از دشمن غفلت نشود و توان و انرژى نیروهاى نظام صرف لجبازى با یکدیگر و خنثى نمودن تدابیر یکدیگر نشود.

حاصل اینکه دلسوزانى باید به مجلس راه یابند که بر صراط مستقیم انقلاب اسلامى، که به دست معمار بزرگ انقلاب امام خمینى قدس‏سره ترسیم شده است، پایدارى نمایند و از اصول و ارزش‏هاى نظام جمهورى اسلامى عدول نکنند و با پیروى از ولایت مطلقه فقیه، یعنى مقام معظم رهبرى آیت‏اللّه‏العظمى خامنه‏اى (دامت برکاته)، به حرکت پوینده در مسیر روشن سعادت اقدام کنند.

دبیر گروه