تأثير ايمان و عمل صالح در هدايت علمى بشربا تكيه بر تفسير الميزان

سال بيست و چهارم ـ شماره 208

مهدى قاسمى فيروزآبادى[1]

چكيده

هدايت علمى، از اقسام هدايت الهى بوده و از عوامل متعدد افزايشگر و كاهشگر برخوردار است.علّامه طباطبائى در تفسير الميزان، به مناسبت آيات فراوان، به ذكر ابعاد اين بحث و بخصوص،بررسى عوامل تأثيرگذار در هدايت علمى پرداخته است. در نوشتار حاضر، كه برگرفته از اين منبعتفسيرى گرانقدر مى باشد، با روش تحليلى ـ توصيفى به بررسى اقسام هدايت الهى و نقش ايمان وعمل صالح در هدايت علمى، همراه با تنظيم منطقى، و تبيين لازم پرداخته است.

     در قرآن كريم هدايت الهى، داراى دو قسم تكوينى و تشريعى است. هدايت تكوينى نيز، خود،به هدايت علمى و عملى تقسيم مى شود. هدايت علمى، همان توفيق درك و فهم معارف حق، وهدايت عملى، توفيق پيروى و التزام عملى نسبت به اين معارف است. هدايت علمى نيز دو گونهاست: عام و خاص. هدايت علمى عام، از راه عقل، فطرت و امثال آن، و هدايت علمى خاص، ازطريق ايمان و عمل صالح، قابل تحصيل است.

كليدواژه ها: هدايت، ضلالت، هدايت علمى خاص، ايمان، تقوا، عمل صالح.