معرفت، سال شانزدهم، شماره سوم، پیاپی 114، خرداد 1386، صفحات -

    سخن آغازین

    نوع مقاله: 
    ترویجی
    Article data in English (انگلیسی)
    متن کامل مقاله: 

    سخن آغازین

    سخن آغازین

    «اتحاد و انسجام; ضرورتى تاریخى»

    نام گذارى سال جارى با عنوان «سال اتحاد ملّى و انسجام اسلامى» از سوى رهبر معظّم انقلاب اسلامى، بار دیگر اذهان را به سوى این ضرورت اجتناب ناپذیر تاریخى معطوف کرد.

    کسى که تاریخ اسلام را با این نگاه مطالعه کند درمى یابد که از بدو رسالت پیامبر گرامى(صلى الله علیه وآله) تا رحلت آن عزیز، و از رحلت ایشان تا پایان عصر حضور، اتحاد مسلمانان به منظور تأمین مصالح برتر، از مهم ترین محورها در سنّت و سیره معصومان(علیهم السلام) بوده است. آن گاه که پیامبر گرامى(صلى الله علیه وآله) با دعوت مهاجران در مکّه، سپس مهاجران و انصار در مدینه به بستن پیمان برادرى (عقد مؤاخات) با یکدیگر گام عملى براى ایجاد همبستگى و اتحاد برداشت; و آن گاه که پس از هجرت به مدینه با طرح پیمان عمومى بین قبایل گوناگون ساکن مدینه و نیز بین مسلمانان و یهودیان ساکن مدینه، تلاش کرد ریشه اختلافات و درگیرى هاى دامنه دار را بخشکاند; و آن گاه که به محض شیطنت منافقان و بروز نشانه هاى فتنه و دو دستگى با یادآورى عظمتى که مسلمانان در سایه اتحاد اسلامى کسب کرده اند، دل هاى آنان را نرم و زمینه اختلاف را برمى چید ـ به عنوان نمونه، جریان مربوط به بازگشت از غزوه بنى مصطلق و نزول سوره منافقان ـ همه و همه این تلاش ها از سوى پیامبر گرامى(صلى الله علیه وآله) درس هاى عینى و عملى براى امت اسلامى در ارتباط با نعمت اتحاد و انسجام اسلامى بود. آن حضرت در پایان عمر شریف نیز با تأکید بر اصل ولایت و امامت منصوص امیرالمؤمنین على(علیه السلام) تلاش مى نمود که مهم ترین زمینه و بستر تفرقه و فتنه پس از خود را در نطفه نابود سازد; هرچند حرکت نفاق با بهره گیرى از برخى بسترسازى هاى مرموز تلاش کرد این تلاش نبوى(صلى الله علیه وآله) را خنثى سازد. با این وجود، توصیه هاى آن حضرت به امیرالمومنین(علیه السلام) مبنى بر سکوت و صبر ـ در صورت لزوم ـ تا حد زیادى امت اسلامى را از خطرى عظیم تر، یعنى محو و نابودى کامل اسلام و به هدر رفتن تلاش هاى طاقت فرساى نبوى(صلى الله علیه وآله) مصونیت بخشید. سیره امامان معصوم(علیهم السلام) نیز به گونه اى آشکار، نشان دهنده اهتمام بر حفظ اتحاد و انسجام اسلامى است.

    از سکوت و صبر امیرالمؤمنین(علیه السلام) در 25 ساله دوره خلفاى سه گانه، تا عقد صلح با معاویه، و صلح امام حسن(علیه السلام) با معاویه و توصیه امامانى همچون امام صادق(علیه السلام) به همزیستى و همنشینى با مخالفان، همه و همه حکایت از آن دارند که همواره حضرات معصومان و امامان شیعه براى حفظ مصلحت امت اسلام و انتقال میراث نبوى(صلى الله علیه وآله) و تعالیم اهل بیت(علیهم السلام) به نسل هاى آتى از هیچ کوششى فروگذار نمى کردند. امروزه با الهام گیرى از این سیره قویم، جا دارد که مسلمانان در جوّ حاصل از اتحاد اسلامى، از سویى حرکت علمى و حقیقت جویانه شان را پى گیرند و از سوى دیگر زمینه سلطه دشمنان اسلام را محو سازند.

    دبیر گروه

    شیوه ارجاع به این مقاله: RIS Mendeley BibTeX APA MLA HARVARD VANCOUVER

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    (نویسنده تعیین نشده).(1386) سخن آغازین. فصلنامه معرفت، 16(3)، -

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    (نویسنده تعیین نشده)."سخن آغازین". فصلنامه معرفت، 16، 3، 1386، -

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    (نویسنده تعیین نشده).(1386) 'سخن آغازین'، فصلنامه معرفت، 16(3), pp. -

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    (نویسنده تعیین نشده). سخن آغازین. معرفت، 16, 1386؛ 16(3): -