معرفت

سال بیست و ششم ـ شماره 236 (ویژه علوم تربیتى)

محمدصادق سنگى / دانشجوى دکترى فقه تربیتى جامعة المصطفى العالمیه             sadeghsangi@gmail.com

محمدهاشم رضایى / دانشیار گروه روان شناسى تربیتى دانشگاه پیام نور               M-hrezaee@yahoo.com

دریافت: 28/5/95               پذیرش: 29/11/95

چکیده

این پژوهش با روش توصیفى ـ تحلیلى، درصدد تبیین نظریه علامه طباطبائى در خصوص اندیشه هاى تربیتى مى باشد. علامه به تناسب، در مباحث علمى ـ فلسفى خود به بحث هاى مرتبط با فلسفه تعلیم و تربیت پرداخته است. نظرات ایشان با توجه به رویکرد فلسفى و توجه ویژه به حکمت متعالیه و تکمیل آن، بستر مناسبى براى طرح ریزى یک نظام جامع تربیتى برآمده از فلسفه اسلامى است. خصوصیات کم نظیر و گاهى هم منحصردبه فرد ایشان، از جمله اشراف بر مباحث فلسفه اسلامى و ارائه نظرات مبتکرانه از طرفى و آشنایى با فلسفه غرب و مبانى آن از سوى دیگر، مى تواند از دلایل اقبال عموم فرهیختگان حوزوى و دانشگاهى به ایشان باشد.

     ازاین رو، پرداختن به آراى این اندیشمند فرزانه، گامى به سوى نظام تعلیم و تربیت اسلامى مى باشد. در این تحقیق سعى شده است با بیان دیدگاه علامه طباطبائى درباره فلسفه آموزش و پرورش، بعد نگرشى آن و استلزامات تربیتى آن در آموزش و پرورش، با نقل قول مستقیم و گاهى هم با برداشت هاى محتاطانه از تفسیر شریف المیزان، به طور اجمالى نظام تربیتى اسلامى بر اساس دیدگاه ایشان ترسیم شود.

کلیدواژه ها: تعلیم و تربیت، استلزامات تربیتى، معلم، شاگرد، روش تدریس و تشویق و تنبیه.