رویکرد تطبیقی روانشناسی مثبتگرا در دعای «مکارمالاخلاق» امام سجاد علیه السلام
Article data in English (انگلیسی)
سال بیست و ششم ـ شماره 241 (ویژة روان شناسی)
مریم السادات سقایت / دانشجوی دکتری مطالعات و تحقیقات گرایش حقوق زنان دانشگاه ادیان و مذاهب mms1seghayat@gmail.co
الهام نجفی / دانشجوی دکتری مطالعات و تحقیقات زنان گرایش حقوق زنان دانشگاه ادیان و مذاهب najafi110@yahoo.com
اکرم شعبانی / دانشجوی کارشناسی ارشد علوم قرآن و حدیث دانشگاه اصول الدین shabaniaakram@com.
دریافت: 11/4/96 ـ پذیرش: 19/8/96
چکیده
«روان شناسی مثبت گرا» نظریه ای است که اخیراً مطرح شده و اثر آشکاری بر روان شناسی و روان درمانی، تصور ما از ماهیت انسان و درک ما از شخصیت دارد. هرچند در متون اسلامی، یعنی قرآن کریم و کلام معصومان، مقوله ای به نام «روان شناسی اسلامی» وجود ندارد، اما نکته ها و آموزه هایی فراوان برای الهام گرفتن و پی بردن به دانشی به نام «روان شناسی اسلامی» عرضه شده است. از سوی دیگر، اسلام به عنوان آخرین و کامل ترین دین الهی با تمام ابعاد و شئون وجودی انسان سروکار دارد. این پژوهش می تواند گامی در جهت تدقیق و تصریح مبانی روان شناسی اسلامی باشد و فهم آن را آشکار سازد و قدرت مواجهه با روان شناسی جدید را به محک آزمون بگذارد. اهداف این پژوهش، فهم مبانی نظری و فلسفی رویکرد روان شناسی مثبت گرا، شناسایی و فهم اصول روان شناسی مثبت گرا، استخراج و فهم مبانی نظری و مضامین فلسفی دعای «مکارم الاخلاق»، فهم اصول روان شناسی مستخرج از دعای مزبور، بررسی و فهم شباهت ها و تفاوت های مبانی فلسفی روان شناسی مثبت گرا و دعای «مکارم الاخلاق» است. روش تحقیق در این پژوهش، استفاده از رویکرد توصیفی ـ تفسیری است. در روش هرمنوتیک، که خود نوعی پژوهش کیفی محسوب می شود، محقق از سطح توصیف داده ها فراتر می رود و درجاتی از تفسیر را انجام می دهد.
کلیدواژه ها: رویکرد، روان شناسی، مثبت گرا، مکارم الاخلاق.