بهرة شيعيان هدايتگر و تلاشگر از روزي حلال
ضمیمه | اندازه |
---|---|
1.pdf | 217.1 کیلو بایت |
سال بيست و هفتم ـ شماره 244 (ويژة کلام)
آيتالله علامه محمدتقي مصباح
چكيده
اين مقال به بررسي صفات و نشانههاي پرهيزگاران و شيعيان واقعي در خطبة نوراني اميرمؤمنان ميپردازد، اما چون نقل اين نشانهها در روايت نوف بكالي در بحارالانوار مغشوش و خالي از تصحيف و اشتباه نيست، ادامة بحث را در نهج البلاغه و در خطبة همام پي ميگيريم. حضرت دربارة ساير نشانههاي شيعيان راستين ميفرمايند: «وَطَلَباً فِي حَلَالٍ وَنَشَاطاً فِي هُديً وَتَحَرُّجاً عَنْ طَمَع» (آنان جستوجوگر مال حلالاند، و در راه هدايت مردم پرتحرك و پرتلاش، و از آز و طمع به دورند). شيعيان افزون بر بندگي و عبادت به وظايف اجتماعي خويش نيز ميپردازند و براي ادامة حيات خويش در پي كسب روزي حلال هستند، اما هرگز دلبسته به دنيا و حريص به مال دنيا نيستند. به حقوق ديگران تجاوز نميكنند و بيتالمال را پايمال نميكنند. اين كار و تلاش بسترساز تكامل آنان است.
كليدواژهها: روزي حلال، كار و تلاش، توكل بر خدا، شيعيان.