جامعه‌شناسي امنيت تلاش براي مبناسازي

سال بيست و هشتم ـ  شماره هفتم، پياپي 262 (ويژة جامعه‌شناسي)

خالد کاظم ابودوح (پژوهشگر مصری)
مترجمان:
سیدمحمدحسین حسینی / دانشجوی دکتری دانش اجتماعی مسلمین جامعة المصطفی العالمیه    hosseiny.sm.110@ gmail.com
فاطمه شاکر اردکانی / کارشناس ارشد مترجمی دانشگاه تهران    shaker93@ email.com
دريافت: 15/1/98                    پذيرش: 3/5/98

چکيده
این پژوهش تلاش دارد تا بر ضرورت دقت و تمرکز بر«امنیت» به‌عنوان یک پدیده یا کنش اجتماعی تأکید کند. بنابراین لازم است ابزارهای تحلیلی جامعه‌شناسی با کنش اجتماعی مطابقت داده شوند؛ به‌ویژه پس از اینکه مشکلات امنیتی، جزء اساسی زندگی فردی و گروهی ما گردیده و بر شکل‌گیری روابط اجتماعی از طریق گفتمان یا کنش و اقدام، تأثیر جدی می‌گذارد.    
همچنین در این مقاله به برخی از سؤالات مرتبط با ابعاد عمومی پرداخته شده که می‌توان به‌ آن عنوان «علم جامعه‌شناسی امنیت» را اطلاق کرد و بعلاوه تلاش کرده تا به مناقشه‌های انتقادی نسبت به دیدگاه امنیتی صرف و روش‌های کلاسیک پژوهش در مسائل امنیتی بپردازد. هدف اساسی در اینجا تعامل وارتباط با امنیت به‌عنوان یک فرایند اجتماعی اساسی است که گرچه گاه‌گاهی متغیر است؛ اما به‌عنوان جزء اصلی تمام روابط اجتماعی بروز پیدا می‌کند و با اجزاء دیگر تکامل پیدا کرده، به‌گونه‌ای‌که ثبات جامعه انسانی و تداوم آن را به‌طور کامل محقق می‌کند؛ چراکه حیات انسانی، بدون امنیت می‌تواند در معرض خطر قرار گیرد.