صفحهها: 05-
تاریخ دریافت: 1398/11/27تاریخ پذیرش: 1398/12/19
چکیده:
این متن شرحی است بر وصایای امام محمدباقر علیه السلام به جابربن یزید جعفی، از اصحاب خاص آن حضرت. از نظر آن امام همام، یکی از اوصاف شیعیان پرهیز از ظلم است؛ اینکه اگر کسی به شما ظلم کرد، شما نباید به او ظلم کنید. ظلم در مقابل عدل و به معنای از حد گذشتن است؛ وظیفه شیعیان این است که باید حق افراد را رعایت کنند، و به حقوق آنان دست درازی نکنند. منشأ ظلم گاهی جهل و بی توجهی به سعادت دنیا و آخرت انسان است و گاهی هم دلبستگی به دنیا، مانع رعایت حقوق دیگران است و این هر دو، از ساحت مومنان و شیعیان واقعی به دور است. این کلام تفسیر و شرحی است بر انواع ظلم و انگیزه های آن از منظر امام محمدباقر علیه السلام.
سال بیست و هشتم ـ شماره یازدهم، پیاپی 266 (ویژة روان شناسی)
آیت الله علامه محمدتقی مصباح
چکیده
این متن شرحی است بر وصایای امام محمدباقر علیه السلام به جابربن یزید جعفی، از اصحاب خاص آن حضرت. از نظر آن امام همام، یکی از اوصاف شیعیان پرهیز از ظلم است؛ اینکه اگر کسی به شما ظلم کرد، شما نباید به او ظلم کنید. ظلم در مقابل عدل و به معنای از حد گذشتن است؛ وظیفه شیعیان این است که باید حق افراد را رعایت کنند، و به حقوق آنان دست درازی نکنند. منشأ ظلم گاهی جهل و بی توجهی به سعادت دنیا و آخرت انسان است و گاهی هم دلبستگی به دنیا، مانع رعایت حقوق دیگران است و این هر دو، از ساحت مومنان و شیعیان واقعی به دور است. این کلام تفسیر و شرحی است بر انواع ظلم و انگیزه های آن از منظر امام محمدباقر علیه السلام. کلیدواژه ها: امام محمدباقر علیه السلام، ظلم، انگیزه های ظلم، عدل، جهل، غفلت.