معرفت

سال بیست و هشتم ـ  شماره یازدهم، پیاپی 266 (ویژة روان شناسی)

ندا سبزی/ دانشجوی دکتری روان شناسی تربیتی دانشگاه شیراز     n.sabzi@yahoo.com
بابک شمشیری/ دانشیار دانشگاه شیراز        bshamshiri@rose.shirazu.ac.ir 
دریافت: 26/2/98                    پذیرش: 14/6/98
چکیده
تربیت قرآنی و به طور کامل تربیت دینی نقش سازنده و مفیدی در بازسازی شخصیت انسان دارد و شاید در هیچ کتابی به اندازة قرآن به این خمیرمایة درونی انسان اشاره نشده و در هیچ مکتب تربیتی به اندازة اسلام بر تکریم موقعیت انسان سخن به میان نیامده است. قرآن با دیدی روان شناسانه و با در نظر گرفتن تمام ابعاد وجودی انسان، توبه را فرصتی دوباره در اختیار انسان خطا کار دانسته تا عزت نفس خویش را بازیابد و درهای کامیابی را به روی خویشتن خویش گشوده ببیند. نوشتار حاضر به بررسی مفهوم قرآنی توبه و رهاوردهای روان شناختی و اجتماعی آن پرداخته و از روش تحلیلی ـ استنتاجی استفاده کرده است. نتایج نشان می دهد که مفهوم توبه در قرآن به معنی رجوع و بازگشت است، که به انسان و خداوند اسناد داده شده است. همچنین، ادامه بررسی ها بیانگر این است که، توبه رهاوردهای روان شناختی و اجتماعی اثرگذاری را به همراه دارد که می تواند راهگشای دست اندرکاران تعلیم و تربیت باشد.
کلیدواژه ها: توبه، پشیمانی، قرآن، اثر روان شناختی، اثر اجتماعی.